Sigiriya

Vanochtend om half acht vertrokken naar de Leeuwenrots.
Op zich al zeer indrukwekkend: een gigantische rotskubus die vanuit het hotel te zien is.
Op en in deze rots bouwde de eerste koning van Sri Lanka een indrukwekkend paleis dat verlaten werd in de 6e eeuw.
We passeerden de eerste verdedigigingsmuur en -gracht en kwamen terecht in wat indrukwekkende tuinen geweest moeten zijn.
De watertuin heeft fonteinen die tot op de dag van vandaag werken door de ingenieuze bouwmethode: er wordt gebruik gemaakt van der kracht van het water zelf en van de zaartekracht.
Na de tweede verdedigigingsmuur en -gracht begon de klim naar de top van de rots waar het eigenlijke paleis lag (een treetje of 2000).
We passeerden ontvangstruimtes, nog meer tuinen, en meditatieruimtes.
Na het beklimmen van een metalen wenteltrap kwamen we bij de 'wolkenmeisjes': prachtige fresco's gemaakt op de rotswand van halfnaakte dames in klassieke danshoudingen.
Deze fresco's werden gemaakt in de 5e eeuw en zijn schitterend bewaard gebleven.
Terug een wenteltrap naar beneden, en de klim naar de top kon verder gaan. We kwamen aan bij de ingang van het eigenlijke paleis, op zo een 400 meter hoogte.
De ingang wordt bewaakt door 2 enorme leeuwenklauwen.
Spijtig genoeg vonden de weergoden het genoeg geweest. Het werd dermate nevelig nat op die hoogte dat nog hoger klimmmen geen zin meer had.
Je zag niet veel meer....
Dus dan maar weer het hele eind naar benreden gestapt.
Best wel een beetje eng, want bij momenten erg glad.
Maar we zijn heelhuids beneden geraakt, waar we nog een slangenbezweerder aantroffen na de souvernirstalletjes.
Knap om te zien, en C vond het leuk om nog eens een slang rond de schouders te krijgen!

Hierna zijn we eventjes naar het hotel gereden om ons wat op te frissen, want een uurtje later werden we verwacht bij een lokale familie.

Eerlijk gezegd hadden we hier niks van verwacht.
Een verplicht bezoekje aan een toeristisch tafereeltje, dat stond ons voor ogen.
We werden echter compleet verrast door de authenticiteit van een gezin een paar straten van ons hotel vandaan. We mochten hun huis bekijken, gemaakt van kokoshout en -bladeren, en koeiestront.
Naast hun huis staat hun 'toeristenontvangstkamer', om het ding een naam te geven.
Elke paar maanden 'mag' een ander gezin in het dorp toeristen ontvangen. Dit zorgt voor een basisinkomen, zodat iedereen langzaam maar zeker een wat beter leven krijgt.
De familie waar wij te gast bij waren heeft zich echt van haar liefste kant laten zien: er werd zelf meel gemalen en roti-deeg gemaakt dat naderhand gebakken werd. Ook werd er verse sambal gemaakt.
Er werd ons haarfijn uitgelegd hoe cocos geraspt moest worden, en hoe je roti moet vormen. We mochten het zelfs proberen, en werden gecorrigeerd als het niet goed was, want het werd wel gebruikt...
Nadat er verse sambal was gemaakt, en de roti gebakken was, hebben we dat lekker opgesmikkeld. Erg lekker!!!!
Naderhand kwamen de dames binnen met rijst, twee soorten curry (eentje van linzen en eentje van bananenbloemen), gedroogde visjes, papadums, mango, bananen.....
En borden. Want het was etenstijd (eigenlijk waren we gewoon te lang blijven plakken), en we waren te gast, dus het gebruik vraagt dat je je gasten een maaltijd aanbiedt.
Het was ronduit heerlijk!
Lal leerde ons als fatsoenlijke mensen met de rechterhand te eten en ons bord met de linkerhand vast te houden. Een kunst op zich, zeker voor M. die eventjes de verkeerde rechterhand gebruikte :)
De regen viel met bakken uit de lucht, maar wij zaten lekker droog het gezellig te hebben en de weergoden een lange neus te zetten :)
Toen de regen ophield leerde de vrouw des huizes ons ook nog hoe je rijst pelt (in een soort maniokstamper, en daarna in de lucht 'zeven'.
Jammer dat het ons niet lukt foto's op te laden.
Bij het afscheid hebben we deze lieve mensen dan ook royaal bedankt.
Hierna zijn we naar een kleine 'spa' gegaan. Een groot woord voor een barak met kamers, waar Ayurveda-massages worden gegeven. En het deed deugd....
Voila se, dat was het voor vandaag.
Nu weer aan ons aperitiefje en straks eten (op een rustig moment).
Groetjes!